Redningsaksjon for brød.

Asle skulle komme på besøk og eg bakte eit brød til han. Sidan han ikkje toler kveitemjøl, mjølk, sukker eller gjær er det spesialbrød med mange ingrediensar. Linfrøa skal vatnast i eit par timar. Brødet skal steikjast i 70 min. Så det tek litt tid.
Eg laga brødet om fredagen og serverte det til kvelds. Men det smakte veldig salt. Det var ikkje etande. Eg kom til at eg hadde teke ei og ei halv matskei med salt, istadenfor teskei. Eg trudde eg måtte kaste det. Men til frukost neste dag trong vi brød til Asle. Klokka var 11 om kvelden og Asle meinte han kunne ete cornflakes med rismjølk til frukost.
Midt på natta kom eg på at eg ville prøve å vatne ut brødet. Stod opp og skar brødet i passe stykkje, la det i vatn i ein balje. Var spent på om det vart suppe. Om morgonen var brødbitane framleis heile. Dei smakte ikkje salt. Dei vart så sett i omnen med varmluft og tørka til dei vart normale brød. Og då var dei etande! Likevel bakte eg eit nytt brød om føremiddagen. Men frukosten var redda.